Het bevingsverhaal van Joke en Harry

Wie: Joke en Harry
Woonplaats: Steendam
Huis: Vrijstaand
Te maken met: Complexe schade en onveilige woning

Joke en Harry slapen alweer een paar dagen slecht. Na 5 jaar diende hun zaak eindelijk bij de arbiter en hoopten ze met de NAM tot een oplossing te komen. Helaas mocht dat nog niet zo zijn.

Eerst raakte het verslag van de schouw en zitting kwijt, vervolgens kregen ze afgelopen vrijdagmiddag om vijf voor vijf nog een nare mail van de NAM expert. De calculatie van hun aannemer was te laat aangeleverd (wat niet zo is), dus nam hij ook de vrijheid om extra tijd te nemen om dit te bekijken. Bovendien werd de arbiter gesommeerd om zich alleen te richten op de oorzaak van de schade, niet op eventuele veiligheid en versterking van de woning. En dan nu nog drie tot zes tergende weken wachten op de uitspraak van de arbiter. Hoeveel kan een mens hebben?

Het komt vaker in dit gesprek van vijf jaar bevingsellende naar voren; het traineren van de afhandeling van de schade door de betrokken partijen die de Groningers juist zouden moeten helpen. “Je reinste intimidatie”, zegt Harry.

Hun verhaal begint in januari 2013 wanneer de schade van de beving bij Huizinge zich laat zien in hun huis. Ze melden het bij de NAM net als zovelen van hun buurtgenoten. Alleen bij hen is het volgens de expert geen bevingsschade, maar komt het door het grondwaterstand. Over deze conclusie doet Arcadis trouwens acht maanden. Dit rapport is het begin van de ellende om hun schade vergoed te krijgen. In alle jaren die daarop volgen, wordt steeds weer dit rapport tevoorschijn getoverd om de schade niet te vergoeden. Terwijl er inmiddels genoeg bewijs is van het tegendeel.

Ze besluiten het waterschap te vragen naar de situatie rondom het grondwaterpeil. Via het waterschap komt er een expertise bureau naar de fundering van het huis kijken, doet metingen, graaft drie meter diep. De conclusie is dat er geen causaliteit is met de grondwaterstand. Dan denk je dat de zaak nu wel geregeld zou worden. Het blijkt het begin van een geschuif met dossiers en nog meer experts die zich over de zaak buigen.

In de tussentijd volgt de beving bij Hellum met nieuwe schade tot gevolg. Die ‘gewoon’ als A en B-schade wordt gekwalificeerd en vergoed wordt.

Inmiddels is de vloer 11cm doorgebogen in plaats van de in Nederland toegestane 8mm, maar nog steeds is er volgens de experts niets aan de hand. Totdat het uiteindelijk lukt om het CVW ervan te overtuigen dat er een constructeur naar het huis moet komen kijken. Weer wordt de fundering open gegraven, sonderingen gedaan. De conclusie van dit rapport is onthutsend. De schade heeft niets te maken met het grondwater. Het huis van Joke en Harry blijkt totaal niet bestand tegen de bevingen in Groningen en zou dus versterkt moeten worden.

Het CVW doet echter niets met het rapport. Uiteindelijk komt de contra-expert er ook niet uit met de NAM en rest hen niets anders dan de gang naar de arbiter. Het is nu afwachten wat daaruit voortkomt. Veel vertrouwen hebben ze niet meer in de gehele afhandeling van de schade.

Ze hadden hun hoop nog gevestigd op de versterkingsoperatie waarvoor ook in Steendam inspecties zijn gedaan. De versterking staat echter helemaal stil en niemand weet wat er verder gaat gebeuren.

Zoals Harry zegt: “Het gaat me niet eens meer om de schade, maar om onze veiligheid. We houden ons hart vast voor een zware beving.”

Delen