Wie: Klaas en Anneke
Wonen: Zijldijk
In: Woonboerderij
Hebben te maken met: NAM, Arcadis, CVW, TCMG
Klaas en Anneke zijn trots op hun monumentale boerderij waarvan het oudste deel uit 1650 stamt. Klaas is voormalig melkveehouder en nu hobbyboer met koeien, ezels, schapen en geiten. Anneke runt met hun jongste dochter de bed en breakfast aan huis. Hun woning is 2016/2017 ‘rigoureus versterkt’ zoals ze het zelf noemen, maar met respect voor de bewoners en de historie van het pand. Van Klaas en Anneke geen kwaad woord daarover. Ze balen alleen van de nieuwe schade die bij de beving van 2 mei ontstond. ‘Die was hier echt vlakbij. Het is frustrerend, want je weet dat we er voorlopig niet vanaf zijn.’
Ze woonden nog maar twee jaar in Zijldijk toen de aardbeving bij Huizinge de eerste ernstige schade aan hun pand toebracht. Klaas: ‘Een van de zijmuren van wat toen nog een kippenschuur was, rolde gewoon naar buiten en overal zag je scheuren. We schrikken niet zo gauw, we hebben al heel wat verbouwd in ons leven, dus die muur hebben we met een timmerman teruggezet.’ ‘Maar die scheuren kun je niet wegdenken, het is naar om je huis zo beschadigd te zien’, zegt Anneke.
De schade werd opgenomen en NAM en de aannemer spraken af hoe het hersteld zou worden. Helaas bleven de bevingen en daarmee de scheuren komen. ‘Een week voor ze het laatste af zouden komen maken, kwam de beving bij Zandeweer. Toen heb ik gevraagd of de nieuwe schade in één keer mee kon als ze hier toch bezig waren en dat mocht,’ vertelt Anneke.
Klaas en Anneke werden benaderd door de Dialoogtafel met de vraag of er onderzoek mocht worden gedaan. Anneke: ‘Ik denk dat de hoogte van onze schade opviel en dat we daarom in één van de eerste pilots voor versterking terecht zijn gekomen. We hebben ongeveer een jaar vergaderd met allerlei mensen van NAM en Arcadis. En er is allerlei onderzoek gedaan: naar de bodem, de constructie, de materialen. Op één middag hadden we 11 man in en om het huis lopen.’ Klaas: ‘Wij zijn flexibel, dat ben je gewend als boer, voor een burger met een baan buitenshuis is het misschien lastiger.’
In december 2015 lag er een voorstel voor de versterking. Anneke: ‘Alleen de buitenmuren en het dak zouden blijven staan. Vloeren, muren, alles moest eruit, maar het zou weer opgebouwd worden zoals het was, dezelfde indeling en dezelfde sfeer. Wij gingen akkoord en daarna wilden ze eigenlijk meteen wel beginnen, maar wij moesten er nog uit.’
Wonen in de schuur
‘Om de dieren moesten we wel op het erf blijven,’ legt Klaas uit. ‘Ze dachten dat we zolang wel in de kelder konden, maar dat leek ons vooral in de hoogte toch wat krap. Ze wilden ook wel een unit in de tuin plaatsen, maar zelf hadden we ondertussen bedacht dat we die kippenschuur wel konden verbouwen tot woning. Daar was even gesteggel over, zo’n unit in de tuin ging sneller, maar uiteindelijk mochten we het geld dat anders aan de unit was besteed in de verbouwing steken.’ Anneke: ‘We hebben toen vanaf 1 januari 2016 heel hard gewerkt en konden eind april in ons huis in de schuur trekken’
De versterking van de boerderij heeft een jaar geduurd. Klaas: ‘Het was een enorme klus. Er reed een kraanwagentje op rupsbanden door het huis. En je kon het hele pand van voor tot achter doorkijken.’ Anneke: ‘De geschiedenis van de boerderij kwam aan het licht, je kon precies zien waar in vroeger eeuwen kasten hadden gestaan en waar de vuurplaats was. Achter het behang kwam blik tevoorschijn, dat gebruikten ze om de ratten van de graanzolder weg te houden’. Klaas en Anneke hebben de periode van de versterking niet als vervelend ervaren. ‘We woonden met veel plezier in ons huisje in de schuur en hadden goed contact met al die bouwers. Een paar keer kwam er een vrachtwagen vast te zitten, dan trok Klaas hem los met de tractor,’ vertelt Anneke. Klaas: ‘Er zijn bij zo’n grote verbouwing altijd wel wat hobbels te nemen, maar die werden ook weer opgelost.’
Klaas en Anneke wisten nog veel bruikbare bouwmaterialen en de oude keuken uit het huis te redden. Klaas: ‘We hadden de smaak te pakken en hebben in de stal een gasloze woning gebouwd. Daar staat de oude keuken en de deuren zijn uit de oude vloer gezaagd. Toen wij terugverhuisden zijn we die twee huisjes via airbnb gaan verhuren, de hele wereld hebben we over de vloer gehad. Nu huurt Google ze voor zijn werknemers, er wonen een Italiaan en een Ier op ons erf.’
Foto Groninger Gasberaad: machinekamer gasloze woning
‘Ons eigen huis is comfortabeler geworden, beter geïsoleerd, met een vlakke vloer’ vertelt Anneke. ‘Bij een aardbeving voelen we de hele woning meebewegen. Door alle extra versteviging van de muren is de ruimte kleiner geworden, maar dat is hier niet erg. De afwerking is ook helemaal hoe we het wilden. We hebben hulp gekregen bij het uitzoeken, want dat is ook een hele klus. Je moet er niet over nadenken wat het al met al heeft gekost. Daar hebben wij niet tussen gezeten, het geld ging van NAM naar de aannemer. We hebben geluk gehad dat we zo vroeg in de versterking zaten, voor heel veel mensen ziet het er heel anders uit. Dat horen we van de mensen zelf en lezen we dagelijks in de krant. Het is vreselijk. Bij ons is het allemaal in goed overleg gegaan, het kan dus wel.’
Maar de eerste barstjes in de nieuwe badkamertegels en de vloer in de gang zitten er al. Klaas: ‘Je houdt het niet tegen, de bevingen blijven doorgaan en het is buigen of barsten. Het vervelendst is dat de roldeur van de hobbyschuur niet meer open en dicht kan, die muur is ontzet. We zullen het maar weer melden bij de instanties.’
