Het bevingsverhaal van Wilfred

Wie: Wilfred (64)
Woonde: in Warfhuizen met zijn vrouw Marian (62)
In: Rentenierswoning met 1000 m3 tuin. Wonen nu in de binnenstad van Groningen
Heeft te maken met: Waarde(dalings)regeling

Wilfred, en zijn vrouw Marian verhuisden in 2006 vanuit het midden van het land naar Warfhuizen. Dit dorp ligt in het prachtige Hoogeland van Groningen een van de oudste, en wat ons betreft, mooiste cultuurlandschappen van Nederland. Wilfred: “We kochten de rentenierswoning die door slecht onderhoud echt een bouwval was geworden. We kochten het voor € 220.000,=. en knapten het om voor ruim €150.000. Dat vonden we niet erg, we wisten waar we aan begonnen toen we het kochten. De aankoopprijs was laag vanwege het achterstallige onderhoud.” Ze woonden er jarenlang met veel plezier. Wilfred: “Warfhuizen is een levendig, actief dorp waar -in tegenstelling tot andere plekken- geen leegstand is. We hadden al een plekje daar op de begraafplaats uitgezocht”.

In 2015 moesten ze de woning verkopen. Wilfred: “Mijn ogen verslechteren sterk en daarom was het niet handig om in een afgelegen dorp zonder veel voorzieningen te wonen.” Ze vonden een fijne plek in de stad Groningen en zetten hun rentenierswoning te koop. Wilfred:”We hadden niet verwacht dat we de Koopsom plus investering terug zouden verdienen, want ja de huizenmarkt was ingestort, maar drie ton leek ons wel redelijk voor een in prima staat verkerende rentenierswoning op een unieke plek”

Op advies van de makelaar boden ze de woning toch voordelig aan en verkochten het voor €250.000,=. Wilfed: “De eerste vraag van de huidige bewoners bij de bezichtiging was “is hier aardbevingsschade in de buurt?”. Ik ben eerlijk geweest en heb verteld dat er in het dorp best veel huizen met schade zijn. Eén van de aardbevingen heb ik heel duidelijk gevoeld. Het is alsof er een vrachtwagen door je huis rijdt. Pas maanden later zag ik wat scheuren waarvan ik denk dat dat door de beving kwam. Ik heb deze schade nooit geclaimd omdat ik het laat ontdekte.”

De makelaar adviseerde hen gebruik te maken van de Waarderegeling van NAM, die de lagere verkoopprijs van verkochte woningen als gevolg van aardbevingsschade compenseert. Wilfred: “Ons idee was: als we 5 of 10 duizend euro krijgen dan is ons leed tenminste erkend en is een stukje van onze materiële schade vergoed.

Een makelaar en Arcadis doen de eerste taxatie. Wilfred: ”Ik vraag me heel erg af hoe onafhankelijk die zijn. Wiens brood men eet, wiens woord men spreekt is toch voor iedereen verleidelijk. Dat voelt dus niet fijn.” De conclusie was dat ze niet in aanmerking kwamen voor een vergoeding voor de waardedaling.

Het rapport wat zij hebben opgemaakt betitelt Wilfred als “ronduit slecht”: “Allerlei elementen van de woning werden niet genoemd hetgeen wel gebeurde bij de woningen die ter vergelijking werden genoemd. Ook gebruikt NAM één of ander ingewikkeld model dat achter een bureau is bedacht. Dat heeft vast heel veel geld gekost en staat ver af van wat de mensen in de buurt voelen en ook weten.”

Binnenkort volgt er een ‘driedeskundigen’oordeel. Wilfred: “Wij mogen een makelaar aanwijzen, NAM wijst een makelaar aan en deze beide kiezen een voorzitter. Twee van de drie makelaars die dit nu gaan bespreken werken heel veel voor NAM. Wij mogen alleen maar contact opnemen met de voorzitter en niet met onze eigen makelaar. Dat voelt helemaal niet goed.” De drie makelaars bezoeken begin februari samen met Wilfred de woning. “Vervolgens vindt er in een café de hoorzitting plaats. Dan zit ik daar met drie makelaars, dat is best intimiderend.”

Deze hele procedure heeft hen ons € 300,= gekost. Wilfred: “Ik dacht dat ga ik doen, ik laat dit niet op mij zitten. Inmiddels ben ik echt verbijsterd. Dit hele proces heeft NAM 22.000 euro gekost aan kosten voor de makelaar, de taxatie en dan reken ik de kantoorkosten niet nog eens mee. Als NAM gewoon iemand in dienst had die niet probeert zo min mogelijk uit te keren maar een redelijk aanbod uitbrengt, dan had dit niet meer dan € 10.000,= hoeven te kosten en had ik me gehoord gevoeld. Dit voelt voor mij echt als onrecht en als een enorme bron van verspilling van geld.”

Wilfred is wel erg benieuwd naar de uitkomsten van de hoorzitting. “Kijk als ik eerlijk ben, wij hebben ons verlies genomen. Ik eet er geen boterham minder om en wij hebben alleen financiële schade opgelopen. Je zult maar een jong gezin hebben of een huis hebben dat onder water staat. Dat is toch verschrikkelijk!”

Een tip
Hij raadt iedereen die er voor in aanmerking komt aan gebruik te maken van de waarderegeling. Wilfred: “Het zou mooi zijn als alle NAM-bestuurders verplicht worden om in Slochteren een niet versterkte woning aan te schaffen. Ik heb namelijk niet het idee dat ze echt beseffen wat mensen allemaal meemaken.“

Delen