Uit het Beraad 20 juni 2017

Mark Rutte is weer vertrokken, met de ruim 200.000 handtekeningen voor de petitie in z’n achterzak. Het stof is neergedaald en de vraag die rest is: wat heeft dit opgeleverd? Wat gáát dit opleveren?

Moeilijk te zeggen. Vrijwel onvermijdelijk heeft het bezoek bijgedragen aan een bewustwordingsproces en dat is niet onbelangrijk. Hopelijk heeft het ook bijgedragen aan het inzicht dat de beeldvorming die Haagse EZ-ambtenaren van de Groningse situatie bij hun bewindslieden schetsen, genuanceerd moet worden. Als dat gelukt is, is er al wat bereikt.

Het zal er vervolgens van afhangen of Rutte de kernboodschap die door het hele bezoek heen klonk heeft begrepen. Van de demonstranten in Appingedam, tot de speech van Freek de Jonge en het diner met gedupeerde inwoners. Die kernboodschap luidde niet: “wij willen meer geld”. De boodschap was: “neem je verantwoordelijkheid!” En die oproep is groter dan het geld alleen.
Onwillekeurig drongen vorige week de parallellen met de brand in de Londense Granfell Tower zich op. Natuurlijk zijn er grote verschillen, maar toch.. Private partijen die door kostenbeheersing burgers in gevaar brengen. Waarschuwende burgers die niet gehoord worden. Een premier die te laat op bezoek kwam..

Het leidde tot een oproep van de Engelse krant The Guardian aan de overheid om weer verantwoordelijkheid te nemen. “Laat de brandstapel in het hart van West-Londen ons herinneren aan iets wat nooit vergeten had mogen zijn: de morele verantwoordelijkheid van de staat om hen te helpen die dat zelf niet kunnen.

De ramp in Groningen voltrekt zich in slowmotion. Ook hier zijn levens verwoest. Tellen alleen dodelijke slachtoffers? Of herinneren we ons op tijd de morele verantwoordelijkheid van de staat.

De hoop is nu gevestigd op Mark Rutte. Het is nog niet te laat.

Delen